Główne zastosowanie algorytmu AOI - błędy

Główne zastosowanie algorytmu AOI - błędy

Zastosowanie algorytmów jest kluczową częścią stosowania algorytmów AOI ((Automatyczny Instrument Inspekcji Optycznej) w dziedzinie inspekcji.z których każda ma swoje szczególne zastosowanieW związku z tym, na podstawie znajomości i zrozumienia różnych algorytmów AOI,zastosowanie algorytmów AOI do każdego elementu wykrywania jest warunkiem wstępnym dla inżynierów AOI do tworzenia programów wykrywania.

Komponent błędu jest wykorzystywany głównie do inspekcji samego komponentu w celu sprawdzenia, czy istnieje jakiekolwiek błędy materialne w komponencie.Są cztery algorytmy wykrywania błędów, które są odpowiednio algorytmem TOC, algorytmem OCV, algorytmem Match i algorytmem OCR. Algorytm wykrywania dla każdego elementu błędu ma inne skupienie na elementach wykrywania.

Wykrywanie błędów algorytmów TOC jest wykorzystywane głównie do wykrywania błędów komponentów niezwiązanych z znakami, które są głównie kondensatorami.Ten rodzaj metody wykrywania wykrywa wadliwe komponenty poprzez ekstrakcję wewnętrznego koloru komponentu i określenie, czy wewnętrzny kolor komponentu uległ zmianieWśród nich parametry koloru ciała komponentów nie mają domyślnych parametrów. Są to parametry ekstrakcji kolorów podane na podstawie rzeczywistego koloru ciała.

Wykrywanie błędów typu algorytmu OCV jest wykorzystywane głównie do wykrywania błędów wyraźnych znaków, a komponentami tego typu są głównie rezystory.Ten rodzaj metody wykrywania określa, czy element posiada usterkę, poprzez uzyskanie stopnia dopasowania między konturem znaku, który ma być badany, a standardowym znakiem.Domyślny zakres parametrów określania dla tego typu detekcji wynosi (0, 12). Jeśli znakiem standardowym jest "123", znakiem do testowania jest "351", wartość zwrotu jest 28.3, a zakres określania wynosi (0, 12), wówczas ten składnik ma "niewłaściwy składnik".

Algorytm wykrywania typu Match jest głównie stosowany do wykrywania błędów znaków niewyraźnych.Ten rodzaj algorytmu wykrywania określa głównie, czy komponent ma "niewłaściwą część" poprzez uzyskanie stopnia podobieństwa pomiędzy badanym obszarem znaku a standardowym obszarem znaku.Zakres określania tego typu błędu jest domyślnie (0,32).

Algorytmy wykrywania typu OCR są głównie stosowane do wykrywania komponentów w ważnych częściach, takich jak BGA, QFP, BGA itp. This type of algorithm mainly detects and judges whether errors occur by identifying the character to be tested and determining whether the character to be tested is consistent with the standard characterJeśli znakiem standardowym jest "123" a rzeczywistym znakiem jest "122", algorytm OCR określa, że ten typ komponentu ma "niewłaściwy komponent".